W dniach od 13 – 23 lipca 2017 r. w Sanktuarium św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Rybniku-Chwałowicach odbyły się nasze programowe rekolekcje dla osób pragnących pogłębienia życia wewnętrznego i posługi modlitwą we wspólnocie – KODA-DM (Kurs Oazowy Dla Animatorów – Diakonii Modlitwy). 

Świadectwa uczestników:

Długo czekałam na to, aby przyjechać na KODA DM. Udało się w tym roku :)

Przede wszystkim był to dla mnie czas doświadczenia żywej wspólnoty Kościoła. Spotkałam tam ludzi, którzy wiedzą po co stają do modlitwy, ciągle byli głodni spotkania z Panem Jezusem, mieli serca otwarte i słuchające.

Mogłam uporządkować wszystkie dotychczas zebrane w mojej głowie informacje i poszerzyć swoją wiedzę na temat prowadzenia modlitwy we wspólnocie i rozwoju duchowości. Głoszone konferencje wnosiły nowe spojrzenia na temat modlitwy, poparte były osobistym i długoletnim doświadczeniem prowadzących. Naprawdę wiele można zaczerpnąć! Nie był to jednak tylko rozwój intelektualny. Dzięki zajęciom dynamicznym mogłam przyjrzeć się swojej ludzkiej dojrzałości, równowadze emocjonalnej. Odkryłam dzięki temu, jak ważny jest wszechstronny rozwój człowieka w posłudze animatora modlitwy.

Pan Bóg bardzo wyraźnie mówił do mnie przez słowo – Słowo Boże, słowa piosenek, słowa wypowiadane przez modlącą się wspólnotę, słowa świadectwa. Pokazał mi przez te 10 dni, jak bardzo mnie kocha i potrzebuje mnie. Odpowiedział na moje zaproszenie i wszedł w zakamarki mojego serca, które wcześniej bałam się Mu w całości powierzyć. Pokazał, że nie muszę sobie radzić sama – On chce mnie dotykać, chce dawać mi nowe życie, chce radować moje serce. On także podarował mi ludzi, którzy chcieli mi służyć, dać siebie. Czułam się tam bardzo bezpiecznie. Dziękuję Bogu za tę wspólnotę i za ten czas.

Wielkie rzeczy uczynił mi wszechmocny! Wielbi dusza moja Pana!

Magdalena

Dziękuje Bogu za czas rekolekcji KODA DM w Rybniku. Cieszę się że mogłem przeżyć wraz z małżonką ten święty czas. Bo to właśnie tam, pomimo że jesteśmy już tyle lat ze sobą, to wciąż brakowało nam jedności małżeńskiej. I nie chodzi o jedność myśli, ducha, czy cielesność, ale brakowało nam, a szczególnie mi jedności czynu- wspólnego działania dla Chrystusa. To właśnie na tych rekolekcjach Pan Jezus dotknął mojego serca , a przemówił przez usta mojej kochanej żony i „ stało się „. Nasze wspólne postanowienie o podjęcie Bożego wysiłku, aby zbudować tę jedność – abyśmy w naszej drodze byli razem jednego ducha i serca.
Dziękuję również Bogu za piękny obraz wspólnoty, jaką Bóg ukazał na tych rekolekcjach. Różnorodność stanu – młodzi ludzie, osoby samotne, małżeństwa cały przekrój Kościoła. To bardzo mnie zbudowało, to uświadomiło mi po raz kolejny jakie jest wielkie bogactwo w Ruchu Światło-Życie. Że to dzieło ks. Franciszka Blachnickiego nadal trwa i przynosi owoce również dzisiaj. Święty czas rekolekcji na długo pozostanie w sercu i będzie zaczynem nowego działania dla wspólnoty.

Dziękuję Bogu za diakonię prowadzącą rekolekcje. Szczególnie za ks. Bartka, który pomimo krótkiego „ stażu kapłańskiego” w sposób bogaty w przykłady, oraz posiadający wiedzę , z wielkim sercem i oddaniem służył całej wspólnocie. Na całych rekolekcjach czułem Ducha m.in. przez codzienne różne formy modlitwy, Eucharystię i zajęcia w grupach. Całości dopełniała zgrana , modląca się ekipa.

Mirek