^{Siloe, nr 7, listopad 1978}

a. Kontekst liturgiczny

Seria III oazy modlitwy przypada na koniec starego i początek nowego roku liturgicznego. Msza św. w sobotę jest ostatnią Mszą św. starego roku liturgicznego. Występujące zaś w tym samym dniu nieszpory są już nieszporami adwentowymi. Mimo to, tematyka czytań zarówno jednego jak i drugiego dnia jest niezwykle zbieżna, posiadająca mocne zabarwienie eschatologiczne.

Adwent / Adwentus, od advenire - przyjść / wskazuje na trzy typy czy płaszczyzny przyjścia Chrystusa. Przypomina oczekiwanie na historyczne przyjście upragnionego Mesjasza; ukazuje, że ten Mesjasz wciąż żyje w sowim Kościele i przychodzi do każdego z nas, pragnąc wejść i zamieszkać z nami na zawsze / por. Ap 3, 20 /; i w końcu rzuca wezwanie do czujności; bo Pan powtórnie przyjdzie i spotkają się z Nim tylko ci, którzy trwając na modlitwie będą Go oczekiwali. To ostatnie, eschatologiczne przyjście Chrystusa uwypuklone jest w czytaniach liturgicznych przypadających na dni, w których odbywa się oaza modlitwy. Nie jest to jednak bierne oczekiwanie na kres dziejów i ostateczne pełne zrealizowanie się Królestwa Bożego. Naszym obowiązkiem jest współpracować z Chrystusem nad przetwarzaniem świata / głównie poprzez ewangelizację / by przyspieszyć nadejście dnia Pańskiego / por. 2P 3, 12 /.

b. Wskazania odnośnie programu

Zasadniczo powinien być realizowany ramowy program przewidziany na oazy modlitwy. Ze względu jednak na to, że Adwent jest czasem w którym objawiają się sprawy najbardziej istotne, wywierające wpływ na codzienny styl życia chrześcijan, proponujemy, by w tej oazie modlitwy zwrócić uwagę na najbardziej doskonałą formę modlitwy jaką jest Liturgia Eucharystyczna. Wszystko co się dzieje podczas oazy modlitwy powinno do niej dążyć i z niej wypływać / por. KL 10 /. Niekiedy, wśród członków grup charyzmatycznych występuje tendencja do traktowanie modlitwy uwielbienia za najwyższą formę modlitwy, ponieważ stanowi ona źródło najgłębszych i najmocniejszych przeżyć. W rzeczywistości jednak, absurdem jest mniemać, że nasze osobiste doświadczenia religijne stanowią pewnego rodzaju barometr obiektywnych wartości religijnych. Doświadczenie religijne uzależnione jest nie tylko od nastrojów psychicznych osoby, lecz także od nieograniczonej wolności Ducha Świętego, który tchnie kędy chce i może wykorzystać najbardziej świętą lub najbardziej prozaiczną sytuację. Gdyby tak nie było, przyjęcie Komunii Świętej podczas zgromadzenia eucharystycznego powinno być najbardziej wzniosłym i najbardziej wzruszającym momentem dla każdego uczestnika. Rzeczywistość jednak jest taka, iż często te akty, które same w sobie są najbardziej święte, wymagają bezwzględnej wiary. Łaska głębokich przeżyć doznawanych podczas modlitwy uwielbienia nie jest więc powodem dla którego tego typu spotkanie modlitewne należy wyżej stawiać niż Eucharystię.

Funkcje modlitwy uwielbienia, czy jakiejkolwiek innej formy modlitwy wobec Eucharystii jest funkcją ściśle służebną. W historii Kościoła, obok liturgii Mszy św. istniały zawsze nabożeństwa od strony wewnętrznej przygotowujące i przedłużające uczestnictwo w niej. Obecnie również: charyzmatyczne spotkania modlitewne są po to, by lepiej zrozumieć i docenić to, co jest bardziej głębokie i skrycie zawarte we Mszy św.

Praktycznie chodziło będzie o to, by jak najlepiej ukształtować i przygotować siebie do uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii. To przygotowanie należy już rozpocząć w sobotę. Proponujemy, by w ramach zaplanowanego w tym dniu dzielenia się Ewangelią przeprowadzić / również w małych grupach / krąg biblijny w oparciu o tekst pierwszego czytania: Iz 63, 16b-17, 19b; 64, 3-7 / o ile teksty Starego Testamentu będą niedostępne, można ten fragment po prostu przepisać /. Metoda kręgu będzie polegała na udzieleniu indywidualnych, pisemnych odpowiedzi na następujące pytania:

1. Co ten tekst mówi o Bogu ?

2. Co ten tekst mówi o człowieku ?

3. Do czego / do jakiej postawy / jesteśmy wezwani ?

Głównym tematem wieczornego nabożeństwa uwielbienia można uczynić zdanie: " W oczekiwaniu na przyjście Pana''. Należy w nim zwrócić uwagę na moment wsłuchiwania się w głos Pana - w jaki sposób On pragnie, byśmy przygotowali Jego przyjście ? Teksty biblijne i śpiewy należy przygotować tak, by wiązały się one z tematem.

Ponieważ istotne jest przygotowanie liturgii również od strony zewnętrznej / by tym głębiej wewnętrznie ją przeżyć / konieczne będzie czasowe rozszerzenie kręgu liturgicznego. W związku z tym, zamiast konferencji proponujemy przeprowadzić dłuższe wprowadzenie do kręgu liturgicznego, w którym można będzie wykorzystać przedstawione tutaj sugestie.

Do konferencji w sobotę można wykorzystać artykuły zawarte w dziale I i II tego numeru.

c. Intencje modlitewne

- Polecamy Panu na pierwszym miejscu Papieża Jana Pawła II, by poświęcał swój czas i siły na to, co w zamysłach Chrystusa jest najważniejsze.

- Prośmy w intencji członków Ruchu Światło-Życie oraz innych ruchów odnowy, by rozpoznawali drogi ukazywane im przez Pana, którymi pragnie, by przyprowadzano innych do Niego.

- Pamiętajmy o naszym narodzie, aby każdy Polak doświadczył osobowego spotkania się z Chrystusem, przyczyniając się w ten sposób do przyspieszenia Jego powtórnego przyjścia.