W dniach 25-27.10 2019 w Szkole Katolickiej im. św. Franciszka w Warszawie odbyła się Jesienna Oaza Modlitwy CDM w temacie "Wolność Chrześcijańska". Przybyłych uczestników serdecznie witali Dorota Domańska i ks.Ryszard Nowak. Po zakwaterowaniu, wieczornej wieczerzy i zawiązaniu wspólnoty wszyscy zgromadzili się o godz. 21.00 na wspólnej Eucharystii, aby zawierzyć ten błogosławiony czas Jezusowi Chrystusowi naszemu Panu i Zbawicielowi. Rozważanie Ewangelii św. Łukasza 12, 54-59 wprowadziło całą wspólnotę w modlitewną atmosferę wyciszenia i otwarcia się na przyjęcie słowa Bożego.
W drugim dniu Oazy po porannym uwielbieniu Boga modlitwą jutrzni, odbyły się dwie konferencje poprowadzone przez ks. Andrzeja Daniewicza pallotyna.
"Siła i moc uwielbienia". Najwspanialszym i najpiękniejszym wzorem modlitwy uwielbienia jest Magnificat. Sama Maryja uczy nas jak uniżać się dla Jezusa Chrystusa, aby On mógł wzrastać. Oddanie Bogu chwały powoduje w nas "radość ducha", zawierzenie i posłuszeństwo, wzrasta postawa miłosierdzia co prowadzi do uwolnienia się z lęku .
"Modlitwa narzędziem rozeznawania duchowego". Poznanie Boga, a nie Jego woli, prowadzi nas do większej miłości. Poznanie siebie, pomaga zrozumieć czym jest namiętność, pasja, pożądanie, pragnienie, czystości intencji i wizji celu, jakim dla Chrześcijanina jest Wieczne Zbawienie.
Dzień trzeci rozpoczął się Eucharystią połączoną z Jutrznią. Konferencja dotyczyła roli muzyki w modlitwie. Ks. Andrzej jako praktyk i ekspert w tej dziedzinie nazwał muzykę drzwiami wieczernika. Podkreślił role doboru instrumentów, brzmienia i głośności, aby poprzez doznania artystyczne wzrastała nasza radość, młodzieńczość i wrażliwość na piękno. Muzyka jest wychowawcą uczuć, człowiek radosny to człowiek szczęśliwy, który pragnie ofiarować swój modlitewny dar dla Stwórcy w jak najpiękniejszej oprawie.
Uwieńczeniem rekolekcji była godzina świadectw, na której wszyscy dzielili się swoimi przeżyciami, wzrostem duchowym i postanowieniami, wszyscy wyrażali wielką wdzięczność organizatorom i posługującym za cudowny czas spędzony ze wspólnotą.
Chwała Panu, Barbara